Modern vergi sistemlerinde verginin kolay yapılabilir ve kolay alınabilir olması gerekir.
Yani tüm vergilerin basit olması gerekir.
En kolay alınan vergi damga vergisidir. Sözleşme imzalanması ile damga aktifleştiriliyor . Sözleşmede karar altına alınan para miktarı üzerinden damga vergisi hesaplanıyor.
Basit alınan bu vergiyi da basit alabilmek için ise bazı hatalar yapılıyor.
Sözleşmede karar altına alınan para miktarı üzerinden damga vergisi alınması, zaten basit alınan vergide başka bir kolaycılık doğuruyor. Sözleşmedeki en büyük rakam sapamıyor ve bu rakam üzerinden damga vergisi tahsil ediliyor Oysa sözleşmedeki en yüksek meblağ üzerinden damga vergisi alınması, Damga Vergisi Kanunu’nun temeline aykırı. Bu vergi, sözleşme ile karar altına alınan rakamın vergilendirilmesini amaçlamaktadır. Bu nedenle sözleşmedeki en yüksek meblağının değil, sözleşmede karar altına alınan ücret üzerinden damga vergisinin tahsil edilmesi gerekmektedir.
Otomatik vergi!
Damga vergisi uygulamasında ki diğer bir kolaycılık ise, süresi otomatik olarak uzatılan sözleşmelerle ilgilidir. Bazı sözleşmelerin süresi, sözleşme hükmü gereğince, iptali yönünde bir açık bildirim yapılmadığı sürece otomatik olarak uzatılmaktadır. Yine vergi dairesi uygulamalarında ve incelemelerde bu biçimde süre uzaması ile yeni bir damga vergisi uygulaması yapıldığına istemeden şahit olmaktayız.
Böylebir uygulama mümkün değildir. Damga vergisinin sözleşmenin uygulanma ya da yürürlük zamanı ile herhangi bir bağı yoktur. Ayrıca Danıştay Dokuzuncu Dairesi’nin 07.11.2014 tarih ve E:2013/451 K:2014/7252 sayılı kararında, sözleşmede yer alan bir karar nedeniyle zamanı kendiliğinden uzayan sözleşme üzerinden yeniden damga vergisi alınamayacağı belirtilmektedir.